De potentiële bodemerosiekaart per perceel 2021 is gebaseerd op de landbouwgebruikspercelen ALV 2020 (export augustus 2020). De potentiële bodemerosiekaart per perceel werd door het Vlaams Planbureau voor Omgeving opgesteld door middel van computermodellering met een ruimtelijke resolutie van 5x5 m. De berekening van de erosie is gebaseerd op de herziene universele bodemverliesvergelijking of R.U.S.L.E. (Revised Universal Soil Loss Equation, Renard et al, 1991). Het betreft een empirisch model waarmee de gemiddelde jaarlijkse bodemerosiesnelheid per oppervlakte-eenheid als gevolg van intergeul- en geulerosie wordt berekend als een product van 6 factoren. De waarden van de verschillende inputfactoren van de R.U.S.L.E. vergelijking zijn met uitzondering van de K-factor gelijk gebleven ten opzichte van de voorgaande jaren. Dit wil zeggen dat de gebruikte C-factor 0.37 bedraagt voor landbouwland, 0.001 voor bos en 0 voor bebouwde oppervlakken. De R-factor is 880 MJ.mm/ha.jaar en de K-factor wordt bepaald door de bodemtextuur. De LS-factor werd berekend met behulp van software gebaseerd op het WATEM-SEDEM model. De connectiviteit tussen de percelen werd ingesteld op 30%. De P-factor tenslotte, werd zoals de voorgaande jaren ingesteld op 1. De behandeling van bezwaarschriften bracht enkele tekortkomingen in het computermodel aan het licht. Die hebben ook een invloed op percelen waarvoor nog geen bezwaarschrift werd ingediend. In de erosiegevoeligheidskaarten 2016, 2017 en 2018 zijn deze tekortkomingen stap voor stap weggewerkt. In grote lijnen ging het om twee tekortkomingen: het digitaal hoogtemodel en de bodemerosiegevoeligheidsfactor. Plaatselijk waren valleien in het digitaal hoogtemodel onterecht opgehoogd, zodat delen van percelen ten onrechte als volledig vlak werden berekend. Op de grenzen met andere gewesten waren er lokaal problemen. De bodemerosiegevoeligheidsfactor had onrealistische waarden voor kleibodems en voor ‘kunstmatige gronden’.

De toepassing of interpretatie van de potentiële bodemerosiekaart per perceel moet met de nodige deskundigheid en voorzichtigheid gebeuren. Het doel van de potentiële bodemerosiekaart per perceel is het voorspellen van het gemiddelde potentiële erosierisico. Het is geen weergave van de jaarlijkse erosiehoeveelheid per perceel welke sterk afhankelijk is van o.a. de weersomstandigheden, de gewaskeuze, de teeltrotatie, het gebruik van groenbedekkers, de bewerkingstechniek, ... De gegevens worden enkel meegedeeld ter informatie. De Vlaamse overheid biedt geen absolute zekerheid betreffende de potentiële erosiewaarden van de individuele percelen. De Vlaamse overheid kan niet aansprakelijk gesteld worden voor de schade of kosten die eventueel voortkomen uit het gebruik van de door hen gegeven informatie, noch voor eventuele foutieve informatie of inschattingen.

Deze kaart geeft aan de hand van een klasse-indeling de totale erosie van een bepaald landbouwperceel weer.

De erosiewaarden werden toegekend door middel van computermodellering.

In het veld ‘Erosiegevoeligheid verzamelaanvraag’ staat de informatie die overeenkomt met de erosiegevoeligheid op de verzamelaanvraag 2020.

De goedgekeurde bezwaren werden zowel in het veld 'Erosiegevoeligheid verzamelaanvraag' als in het veld 'Totale erosie' verwerkt. De reeds goedgekeurde aanvragen van de verlaging van de erosiegevoeligheidsklasse op basis van een hoog koolstofgehalte werden in het veld 'Erosiegevoeligheid verzamelaanvraag' verwerkt met aanduiding van ‘/ C’ achter de erosiegevoeligheid, maar het veld 'Totale erosie' behield zijn oorspronkelijke waarde voor deze percelen.